W dniu 16.08.2017r. ANPOL podpisał umowę ze Skarbem Państwa – Główny Urząd Miar z siedzibą w Warszawie, na roboty budowlane i konserwatorskie związane z remontem dachu i elewacji w kompleksie budynków Głównego Urzędu Miar w Warszawie przy ul. Elektoralnej 2.
Historia
Kompleks GUM-u składa się z ośmiu powiązanych ze sobą budynków: A, B, C, D, E, F, G, H . Budynki były wznoszone w różnych okresach. Najstarszy jest frontowy budynek A. Powstał w latach 1829-1830 jako skrzydło boczne gmachu Banku Polskiego (budynek mieszczący kasy i biura) w miejscu dawnego pałacu Ogińskich. Został wybudowany, wg. projektu Jana Jakuba Gaya i Antonio Corazziego, następnie rozbudowany w latach 1865-1866, wg. projektu Juliana Ankiewicza. W 1866 utworzono na dziedzińcu dwa klomby. W latach w latach 1919-1921 dobudowano trzy oficyny wg. projektu Mariana Lalewicza. W 1935 roku dobudowano budynek „G”.W 1939 roku gmach został uszkodzony w czasie bombardowania, w 1940 roku spenetrowany przez Niemców, a w 1944 roku w większej części zniszczony. Odbudowę podjęto w latach 1950-1954, wg. projektu Piotra Biegańskiego. W karcie zabytku pojawiła się informacja że w tych latach został odbudowany całkowicie. Pozostałe oficyny – garaż (określane mianem H), a także podziemny łącznik (blok F) dobudowano w latach 50 – tych. Ochroną konserwatorską objęte są budynki A, B, C, D, E . Budynek A na początku był siedzibą Banku Polskiego, mieściły się w nim kasy i biura. Za względu na represje okupanta po powstaniu styczniowym od 1886 roku pełnił funkcję Warszawskiego Kantoru (Rosyjskiego) Banku Państwa. W 1911 roku umieszczono w nim Izbę Skarbową. Jeszcze w tym samym roku zmienił użytkowników -prawe skrzydło zajął Zarząd I Gimnazjum Żeńskiego, środkową część biuro gen. Uthofa – pełnomocnika generałgubernatora ds. żandarmerii i policji, lewe skrzydło Biuro Akcyzy Monopolowej. Od 1914 roku na Elektoralnej 2 znajdował się szpital polowy im. Św. Michała. W 1916 roku na Elektoralną 2a przeniesiono Zarząd Powiatu Warszawskiego. W 1917 roku umieszczono na Elektoralnej 2a agendy Tymczasowej Rady Stanu. Od 1918 roku znajdowało się w nim Ministerstwo Przemysłu i Handlu. Oprócz agend Ministerstwa siedziby swe znalazły tu: Główny Urząd Miar (1922), Polski Komitet Normalizacyjny (1924), Instytut Badania Koniunktur gospodarczych i Cen, Instytut Eksportu (1927), Morski urząd Rybacki (1928) i in. W latach 1922-1939 następowało stopniowe lokowanie biur i pracowni GUM w gmachu na Elektoralnej. W 1939 r. GUM zajmował prawie wszystkie partery i piwnice. W dniach 1-5 września 1939 roku nastąpiła ewakuacja z budynku. Po odbudowie powojennej stał się siedzibą: Głównego Urzędu Miar, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, Okręgowego Urzędu Probierczego, Obwodowego Urzędu Miar.
Zakres remontu dachu obejmował budynki oznaczone symbolami A, B, C, D E, F i G
(budynki A, B, C, D i E są wpisane do rejestru zabytków i podlegają opiece Stołecznego Konserwatora
Zabytków), w tym:
– remont drewnianej konstrukcji dachów (wzmocnienie konstrukcji; wymianę elementów)
– remont gzymsu pod rynnami (wyprofilowanie spadków, montaż pasa nadrynnowego, obróbka
blacharska gzymsu itp.),
– wymianę rynien i rur spustowych,
– naprawę pokrycia dachów (wykonanie nowych, wymianę lub likwidację istniejących kominków
wentylacyjnych; wymianę zniszczonych fragmentów pokrycia, naprawę obróbek blacharskich attyk,
ścian ogniowych i kominów),
– odgromienie kominów.
Zakres remontu elewacji obejmował:
– wymianę miedzianych obróbek blacharskich na elewacji (obróbki gzymsów pośrednich, obróbki
blacharskie nad oknami, parapety),
– naprawę tynków i sztukaterii,
– renowację cokołu z piaskowca (od strony ul. Elektoralnej),
– remont schodów zewnętrznych
– renowację elementów ślusarki – czyszczenie i malowanie (barierki, kraty, balustrady itp.).
